مقالات رسمی و برگزیده بررسی محتوا

 

1- سرقت علمی بی واسطه

در صورتی حرف به حرف عین عبارتی تشخیص محتوای کپی  را از متنی نقل می کنید می بایست به طبعً در گیومه قرار داده خواهد شد و مرجع هم پیرو آن بیاید. حال این پرسش پیش میاد که آیا با قرار دادن گیومه می قدرت مجموع متن مقاله‌ها سایر افراد را در مقاله ها خویش بهره برد؟ درضمنً اعتنا نمائید که آیا اذن دارید گزاره را نقل عهد و پیمان نمائید یا این که نه (برخی از نشریات موقعیت خاصی برای نقل‌عهد و پیمان قائلند -نظیر طریق ارجاع دادن یا این که حداکثر جملاتی یه کلماتی که میتوانید نقل عهدوپیمان نمایید – که می‌بایست این حالت را دقیقاً در حیث گرفت). البته اساساً نقل پیمان در توا‌ن یکی از دو پاراگراف مشکلی ندارد.

 

2- به کارگیری از جملا‌ت دیگر مقاله ها (سرقت علمی موزاییکی)

هنگامی رخداد می افتد که مولف جملا‌ت و عباراتی از یک مبنع بر میدارد فارغ از استعمال از گیومه. حتی در حالتی که که ساختار کلی متن برداشته گردیده دست نخورده باقی بماند و تنها با به کار گیری از تکنیک سنتی مترادف و هم معنی مبادرت به تغییر و تحول ظاهری برخی جمله ها می نماید. این نوع سرقت ادبی به اسم “نوشته وصله ای” نیز شناخته می‌شود.

 

3- به کارگیری دوباره از مجموع متن نوشته ی علمی پیشین خویش و یا این که بخشی از آن 

اسکن کردن جملاتی از نوشته‌ی‌علمی پیشین خودتان یا این که نوشته‌ی‌علمی‌ای که مکان دیگری چاپ کرده‌اید هم پوشانی بوده و جرم به حساب آورده می شود؛ البته به لحاظ نگارنده این مقاله، نوشته‌علمی‌ای که در یک کنفرانس ارائه گردیده قادر است با تغییراتی در یک خبر نامه چاپ خواهد شد (گشوده هم با ضوابط هردو یعنی کنفرانس و خبر نامه مجدداً ارزیابی نمایید).

 

اکثر زمان ها نویسندگان می‌پندارند که می‌توانند بخش هایی از متن نوشته‌علمی قبل خویش را مجددا در یک نوشته‌ی‌علمی تازه استعمال نمایند، چون هیچ محتوایی از فرد دیگری استعمال نکرده اند و فقط از فعالیت گذشته خویش استعمال نموده اند. درحالی که در تمجید سنتی سرقت ادبی، صحبتی از “خویش اقتباسی” نشده میباشد ولی تحت عنوان یک سوء اخلاق علمی شناخته می گردد ریزا که حق تکثیر و تکذیب یک چاپ کننده را نقض می نماید.

 

4- سرقت علمی تصادفی

این نوع سرقت ادبی که اکثر اوقات به طور غیر عمدی واقعه می افتد، برای هر شخصی ممکن میباشد واقعه بیفتد. در این‌حالت شخص قصد دارااست که به مقاله برداشت گردیده استناد نماید ولی به انگیزه های سهوی و خیر عمدی فراموش می نماید. این نوع نادرست بین دانشمندان بیشتر دیده می شود. چون فرآیند نگارش یک نوشته‌ی علمی علمی وقت گیر میباشد و تالیف کننده فراموش می نماید که کدامیک از قسمت های را از نوشته‌ی علمی دیگری برداشته میباشد و همین موجب می‌گردد تا در گیر نادرست خواهد شد و تصور نماید که مجموع متن به طور کامل با اصالت و فارغ از نسخه برداری میباشد. به همین مراد قطعا سفارش میشود تا متن نوشته‌ی‌علمی را پیش از ارسال به خبر نامه، از اصالت متن و محاسبه واحد سنجش اسکن بودن متن اطمینان نتایج خواهد شد تا عواقب بعدی آن متوجه نویسندگان و اساتید گرامی نشود. 

 

مزایای به کار گیری از سرویس ها “تشخیص درصد اسکن نوشته ی علمی”

عده ای که از سرویس ها “ارزیابی درصد سرقت علمی” شریف همیار استعمال می نمایند، یا این که دانشجو یان میباشند و یا این که دانشمندان باانگیزه‌ای می باشند که رغبت دارا هستند یافته های خویش را در قالب مقاله‌ها در بین‌المللی منتشر نمایند. ازاین‌رو، سرویس ها شریف همیار به‌سیرتکامل‌ای میباشد که در انتها عمل:

 

معلوم شدن واحد سنجش (درصد) نسخه برداری بودن متن نوشته‌ی‌علمی

 

معین شدن منبع اسکن هر بخش از نوشته‌ی‌علمی

 

صرفه جویی در طول و اکسپت سریع خیس

 

ساخت و ساز شم اعتمادبه‌نفس جهت ارسال نوشته‌ی‌علمی به مجلات دارای اعتبار در میان‌المللی

 

برطرف شدن شم سردرگمی و استرس در تعیین جملا‌ت مطلوب متن و رعایت اصول خوی نوشته‌ی علمی نویسی

 

پیش گیری از تولید سوابق سوء در اثر ارسال نوشته‌ی علمی ای با درصد نسخه برداری بالا

 

پرهیز از قرار به دست آوردن در لیست سیاه مجلات

 

دوری از گشوده پس گیری نوشته‌علمی بعد از نشر

 

و از تمامی اصلی‌خیس، چه‌گونه به‌شکل فن‌ای و در کمترین بازه از اصالت متن نوشته ی علمی خویش اطمینان پیدا کنم و بعداز چاپ، هیچ گرفتاری و استرسی بخاطر بازپس گیری نوشته‌علمی، نداشته باشم؟؟؟